عزیز آریانفر؛ رئیس سابق مرکز مطالعات استراتژیک وزارت امور خارجه افغانستان پیرامون داعش گفته ااست که یکی از اهداف آن ها صدور تروریسم به کشورهای آسیای میانه و روسیه است.

وی در مصاحبه با یکی از تلویزیون های آلماتی گفت:  در ولایت فاریاب که در شمال افغانستان موقعیت دارد،  نیروهایی هوادار داعش بسیار فعال شده اند و  شمار آن ها به 2500 نفر تخمین زده می شود.

او اهداف دیگر داعش را به تحلیل گرفت و افزود: روشن است در گام نخست برنامه مشخص این نیروها که از سوی قطر و ترکیه پشتیبانی می شوند، جلوگیری از پیاده شدن پروژه (TAPI) تاپی است.

به باور آریانفر،   کشور وهابی قطر دارای گنجینه های سرشار گاز است و با عربستان نفت خیز بر سر فرمانروایی در گستره کشورهای عربی و اسلامی رقابت دارد. اما چون توان نظامی، اطلاعاتی و اوپراتیفی ندارد، در این کار با پرداخت میلیاردها دالر به رژیم اردوغان، این رژیم را به خدمت گرفته است.

وی ادامه داد:   امکان دیگر آن است که داعش در راستای اخلال در کار پروژه رسانایی گاز از ترکمنستان به هم سنگ اندازی کند، زیرا هم قطر و هم ترکیه در صادرات گاز ترکمنستان به چین ذینفع نیستند.

 طبق سخنان آریانفر، داعش در آینده می تواند صدور تروریسم به دیگر کشورهای آسیای میانه و حتی  روسیه را در اجنداء خود اضافه کند، و  در صورتی که داعش بتواند در امتداد مرزهای ایران هم جا بگیرد، پیکان ویرانگری های آن می تواند ایران را هم آماج قرار دهد.

  او گفت: در ولایات کنر، بدخشان، تخار و کندز از دیر باز گروه های تندرو در تکاپو اند. هدف آنان بی ثبات ساختن تاجیکستان، ازبکستان و قرقیرستان و ناآرام ساختن قزاقستان و سنگ اندازی بر سر راه سرمایه گذاری های چین در آسیای میانه است.

وی می گوید: اگرچه بازی موش و گربه با طالبان در پستوهای ارگ کابل در پشت درهای بسته و پرده های دور از چشم مردم کماکان ادامه خواهد یافت اما با این همه، مردم افغانستان نمی خواهند  تسلیم طالبان، داعشیان و سایر نیروهای تندرو عرب و پاکستانی گردند.

او تاکید کرد: همه مصمم به مبارزه اند. زندگی و پیکار ادامه دارد. در داخل کشور هم مردم خواستار فربه شدن تنش های تباری و مذهبی نیستند. چنین انتظار می رود که هند، کشورهای آسیای میانه، ایران و روسیه در این نبرد در کنار مخالفان طالبان، داعش، وهابیو ن و پاکستانی ها قرار بگیرند.

به عقیده آریانفر، بی ثبات ساختن افغانستان در دراز مدت به سود هیچ کسی نخواهد بود. سر انجام دود این آتش چشمان همه را اگر کور نکند؛ به درد خواهد آورد. از این رو، امیدوار هستیم تا روزی عقل سلیم و خردورزی بر نابخردی ها چیره گردد و همه طرف های درگیر اعم از جهانی، منطقه یی و داخلی بتوانند راه تفاهم بپیوند و فرمول پذیرایی را بر اساس توازن منافع همه پیدا نمایند.