|
|
| از منابع روسي/ |
روسیه برضد طالبان رای ممتنع داد
/24.9.2007
روزنامه کاميرسانت (مسکو)
نظرات نويسندگان مقالات ممکن است مغاير با موضع سايت «فارسی.رو» باشد.
شورای امنیت ملل متحد فیصله نامه راتصویب نمود ، که اعتبارنامه نیرو های بین المللی مساعدت به امنیت در افغانستان را برای 12 ماه دیگر تمدید میکند. یگانه کشور ، که از فیصله نامه حمایت نکرد ، روسیه بود. دلیل رسمی برای این کار عدم موافقت با شامل ساختن بند راجع به نیروهای بحری در متن فیصله نامه خوانده شده است. در عین حال مقامات روسیه از مدت ها بدینسو نسبت انکشاف حوادث در افغانستان راضی نمی باشند ، به خاطریکه از بازگشت طالبان بر سر قدرت جدآ نگران هستند.
روسیه بر ضد جاپان
رایگیری پروتوکولی در شورای امنیت سازمان ملل متحد ، که همه ساله اعتبارنامه نیرو های ایتلافی در افغانستان را تمدید میکند ، این بار به جار جنجال منجر گردید. ویتالی چورکین نماینده دایمی روسیه توجه خاصی به بند مبذول داشت ، که دران بطور خاص بر اهمیت نیرو های بحری تلاشی و توقیف ، که در عملیات جنگی در افغانستان شرکت دارند ، تاکید خاص بعمل امده بود. در سال های گذشته چنین عبارت در فیصله نامه وجود نداشت و اغای چورکین خواستار بحث اضافی بر ان گردید.
ظهور چنین کلمات در فیصله نامه بصورت کل برای هیچکس از اعضای شورای امنیت ملل متحد غیر قابل توضیح نبود. این بند را بصورت عاجل در متن شامل ساختند ، تا به جاپان احترام نموده باشند. واقعیت امر اینست ، که حزب اپوزیسون دموکراتیک جاپان ، که در حال حاضر اکثریت کرسی ها در مجلس فوقانی پارلمان در اختیار دارد ، با شرکت کشتی های اکمالاتی جاپان در عملیات حفظ صلح در افغانستان مخالف می باشد. یکی از دلایل این حزب اینست ، که به اعزام کشتی های جاپانی به بحر هند از طرف شورای امنیت ملل متحد اجازه داده نشده بود ، ازهمینرو کشتی ها باید برگردانده شوند . برای انکه اپوزیسون جاپان را قناعت داده باشند ، اعضای شورای امیت ملل متحد فیصله نمودند در متن فیصله نامه سهم نیرو های بحری را در عملیات در افغانستان ذکر نمایند . هیچکس از اعضای شورا امنیت نمیخواستند بر این مساله ، باوجود پیشنهاد ویتالی چورکین ، بحث اضافی نمایند ، و از همینرو روسیه هنگام راگیری رای ممتنع داد. 14 عضو دیگر شورای امنیت رای مثبت دادند.
درعین حال اعتراض روسیه برضد بند اضافی در متن فیصله نامه شورای امنیت ملل متحد ، اصلآ ، بهانه رسمی بود. در مسکو درین اواخر به دقت حوادث جاری در افغانستان را دنبال میکنند و میگویند ، که اوضاع به بحران نزدیک می باشد. از همینرو این عمل سمبولیک برای مسکو قبل از همه برای ان ضروری بود ، تا نظر خاص خود را در باره این مساله نشان دهد و همکاران غربی خود را به مذاکرات جلب نماید.
ایران بر ضد پاکستان
در بین نظامیان ناتو ، که به اساس اعتبار نامه ملل متحد عملیات را در افغانستان اجراء میکنند ، درین اواخر یک نوع انشعاب مشاهده میشود. ماهیت ان اینست ، که نظامیان دقیقآ نمی دانند ، که انها با کی می جنگند. بطور مثال ، قوماندانی نیروهای مساعدت به امنیت ( ISAF ) نیز عین موضعگیری دارد ، که در انسوی سنگرها جنبش خوب سازمان یافته طالبان قرار دارد ، که از خارج حمایت میشود و نیرو و وسایل کافی در اختیار دارد ، تا اجیران را تمویل تماید. مارکیس هینس معاون نیرو های ISAF عقیده دارد ، که بر طالبان فقط توسط زور میتوان پیروز گردید. ما بخوبی این واقعیت را درک میکنیم ، که طالبان به تکمیل صفوف اردوی خود توسط رزمنده گان نو ادامه میدهند. انها برخی را به وسیله پول و برخی دیگر را با تهدید جلب میکنند. از همینرو هدف اساسی ما – توضیح نمودن این مساله به این جوانان می باشد ، که بدون در نظرداشت اینکه طالبان چقدر پول به انها در حال حاضر می پردازند ، انها اینده ندارند و جنگید ن به طرفداری از طالبان فاقد دورنما می باشد.
ولی نظامیان دیگر عقیده دارند ، که هیچگونه سازماندهی دقیق اردوی طالبان و همچنان اجیران وجود ندارند. مطابق این نظر ، برضد سربازان ناتو مردم محلی می جنگند ، که روز در مزارع شان کار میکنند و شب ماشیندار بدست میگیرند. انها به هیچ وجه ازین اگاهی ندارند ، که ناتو اعاده نظم و تامین امنیت در افغانستان را وجیبه خود میداند. پشتون های عادی ، ساکن جنوب کشور ، راندن نیرو های ناتو را ، که انها اشغالگر میدانند ، وظیفه خود میدانند. باید گفت ، که نظامیان ناتو از مدت ها بدینسو ازین امر اگاهی ندارند ، که سلسله مرتب در جنبش طالبان از چه قرار می باشد – و طبق عادت همه پشتون های ، که سلاح دارند ، طالب می نامند.
به عقیده نیکولاس لانتا ، نماینده رسمی نماینده گی ملکی ناتو در افغانستان ، بی ثباتی در کشور تا ان وقت ادامه خواهد یافت ، تا تمام نیروهای بانفوذ در موسسات قدرت نماینده گی نداشته باشند ، از همینرو بجای انکه ، جنگ فرسایشی با طالبان را پیشبرد ، باید با انها مذاکره نمود.
در حال حاضر وضع طالبان در افغانستان ، شش سال بعد از عملیات کوتاه جنگی در سال 2001 ، شدیدآ تغیر نموده است. انگاه انها در طول یک ماه تمام مواضع شان راتسلیم نمودند و ظاهرآ منحل گردیدند و قدرت را بطور کامل به اداره طرفدار غرب سپردند ، که به اساس فیصله جامعه جهانی رهبری ان به حامد کرزی سپرده شد.
حکومت کرزی در سال های گذشته نتوانست نیروی کافی کسب نماید و طالبان ، برعکس ، توانستند خود را تحکیم نمایند. قرار ارزیابی متخصصین ، انها تا 40 % خاک افغانستان را اداره میکنند. طالبان و نیرو های نزدیک به انها ، بازهم از حمایت پاکستان برخوردار می باشند – به این ترتیب مقامات کابل عملآ بر مناطق جنوب کشور هیچگونه تاثیر نموده نمی توانند .
در وضع کنونی یکی از نیرو های کلیدی ضد طالبان ایران است. مقامات تهران حتی در دوران قبل از سال 2001 ، زمانیکه جنبش طالبان حکمروایی افغانستان را بر عهده داشت ، به مثابه مخالف اساسی انها عمل میکرد. ایران در پهلوی روسیه وهند ، بصورت فعال از " ایتلاف شمال " ( اتحاد تاجکان ، ازبکان و هزاره ها ) حمایت میکردند ، و به طالبان امکان تحت کنترول دراوردن تمام کشور را نمی دادند. و تا به حال تنفر متقابل بین طالبان و ایران حفظ گردیده است.
حتی رئیس جمهور حامد کرزی به نفوذ ایران به مثابه عامل مثبت در سیاست افغانستان اشاره نموده است. او حتی جرئت کرد با رئیس جمهور جورج بوش ، زمانیکه او ایران را به این امر متهم ساخت ، که بصورت مخفیانه به افراد مسلح افغانستان سلاح ارسال میدارد ، مشاجره نماید و اعلام داشت ،که نفوذ ایران بصورت استثنایی مثبت است و انکشور در حفظ ثبات در افغانستان نقش مثبت بازی میکند. واقعآ هم ، حکومت ضعیف فعلی درافغانستان کاملآ به نفع ایران می باشد - - این حکومت به ایران عملآ اجازه کنترول هرات و مناطق غربی کشور را میدهد. حامد کرزی احمدی نژاد را یگانه متحد وفادار خود میخواند.
واقعیت امر اینست ، که در افغانستان در سال 2009 انتخابات ریاست جمهوری برگذار خواهند شد. وضع رئیس فعلی دولت چنین است ، که چانس حفظ قدرت او بسیار زیاد نمی باشد . او مدت ها قبل با پرویز مشرف رئیس جمهور پاکستان ، که او را به حمایت از افراد مسلح متهم میکند ، روابط خود را خراب ساخته است – از همینرو پاکستان از هر کاندید دیگر پشتون سرسختانه دفاع خواهد کرد ، نه از اغای کرزی . امریکا نیز از دست نشانده اسبق خود سخت نا امید گردیده : او بیش از حد ضعیف است و ازهمینرو مجبور است حمایت ایران را جستجو نماید. امریکا شاید تا سال 2009 شخص جدید را برخواهد گزید ، که بتواند نقش منجر بحران افغانی را بر دوش گیرد. به خاطریکه هدف اساسی فعلی امریکا تضعیف ایران می باشد ، امریکا شاید بر کدام شخص میانه رو طالبان اتکاء نماید - - پاکستان واشنگتن را با پافشاری تمام به این انتخاب تشویق میکند.
روسیه بر ضد طالبان
روسیه از مدت ها بدینسو اصلآ نقش ناظر جانبی بر حوادث در افغانستان ، بجای شرکت کننده فعال ان ، بازی میکند. در سال 2001 مسکو ترجیح داد در افغانستان مداخله نکند و به حمایت اخلاقی از ایتلاف بین المللی اکتفاء نمود. باوجود این سقوط طالبان باعث خوشی بسیار زیاد دیپلوماتان و نظامیان روسیه گردید - - - مسکو از قبل بر " ایتلاف شمال " اتکاء نموده بود ، با طالبان مبارزه میکرد ، ازهمینرو عملیات ضد طالبان ، که از طرف امریکا راه اندازی گردیده بود ، کاملآ به نفع روسیه تمام شد.
حوادث در افغانستان دیپلوماتن روسی را مجبورآ نگران میسازند. تقویت طالبان ، اماده گی ناتو و امریکا برای پیشبرد مذاکرات با انها و نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان ، که در نتیجه انها توازن قواء در افغانستان شاید بصورت نهایی تغیر نماید ، به مقامات روسیه نشان میدهند ، که اوضاع شاید به سال 2001 برگردد. طوریکه به روزنامه کمیرسانت معلوم گردیده ، در ماه اگست در مسکو جلسه کمیسیون مشترک اداری مربوط وزارت خارجه روسیه در باره افغانستان برگذار گردیده بود ، که در جریان ان سناریو های ممکن انکشاف حوادث درین کشور و موجودیت کدام اریکه های اثرگذاری انها در روسیه مورد بحث قرار گرفته بودند. روشن است ، که یکی از همین شیوه های جلب غرب به مذاکرات و تلاش جهت مجبور ساختن ان به گوش دادن به موضع گیری روسیه رای دادن عجیب در باره فیصله نامه شورای امنیت ملل متحد بود. میخائیل زیگار خبرنگار کمیرسانت.
|
| Afghanistan.ru |
(1)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
