|
|
| صفحه اول/ |
صف‌بندی‌های پیش از وقت انتخاباتی در افغانستان
/16.7.2017
صف‌بندی‌های سیاسی و تیمی زودهنگام انتخاباتی در افغانستان آغاز شده است.
برخی مقام‌های حکومت پیشین، نماینده‌گان پارلمان و فعالان سیاسی یک‌شنبه ( ۲۵ سرطان) با اعلام موجودیت یک جریان سیاسی تحت نام «محور مردم افغانستان» تأکید کردند که اپوزیسیون رسمی نظام هستند.
رنگین دادفر اسپنتا وزیر خارجه و مشاور سابق امنیت ملی حکومت پیشین، رحمت‌الله نبیل، رییس امنیت ملی پیشین، شکیبا هاشمی نماینده مردم قندهار، داوود علی نجفی وزیر سابق ترانسپورت، جعفر مهدوی عضو مجلس ، امیر محمد آخوندزاده والی سابق نیمروز، تمیم نورستانی والی سابق نورستان و میرزا محمد یارمند معاون اداری سابق وزارت داخله، از چهره‌هایی هستند که این جریان سیاسی را تشکیل داده‌اند.
این جریان تازه‌تشکیل هشدار داد که رییس‌جمهوری این تفکر را که می‌تواند با استفاده از تقلب باردیگر به کرسی تکیه بزند، از سر به دور کند. آنها به شدت سرکوب معترضان در کابل را محکوم کردند و گفتند که اشرف‌غنی مستبدتر از عبدالرحمن خان عمل کرده است.
این درحالی است که چند روز پیشتر احزاب جمعیت اسلامی، وحدت اسلامی و جنبش ملی «ائتلاف نجات افغانستان» را ساختند.
ائتلاف نجات با توجه به این‌که شخصیت‌های حاضر در آن از نفوذ قابل توجهی در جامعۀ افغانستان برخوردار هستند، به درد سر بزرگ به حکومت مبدل شده‌اند. از همین رو، حکومت تمام توان و ظرفیت خود را به کار خواهد بست که تا فرارسیدن کارزارهای انتخاباتی این اتحاد سیاسی را فروبریزد. آگاهان سیاسی با اشاره به شکست ائتلاف‌های سیاسی در پانزده سال اخیر، باور ندارند که احزاب جمعیت، جنبش و وحدت بتوانند نامزد واحدی را در انتخابات ارایه کنند. اما عطا محمد نور، والی بلخ و از محورهای این ائتلاف امروز گفت که اتحاد آنها شکننده نخواهد بود.
مطابق قانون اساسی افغانستان، انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور باید در 2019 برگزار شود. اما تأخیر در برگزاری انتخابات به یک به یک مسألۀ عادی در افغانستان مبدل شده است. انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور در سال‌های 2009 و 2014 با تأخیر مواجه شد. از موعد پارلمان افغانستان دو سال می‌گذرد و مشروعیت قوۀ مقننه تحت شعاع قرار گرفته است. اما قرار است انتخابات بعدی پارلمانی یک سال بعد برپا شود. اعضای پارلمان که برای یک دورۀ کاری انتخاب شده بودند، دو دوره می شود که به کرسی نشسته‌اند.
با این وضع، هیچ دلیل قانع‌کنندۀ مبنی بر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال 2019 وجود ندارد.
نهادهای داخلی و بین‌المللی باور ندارند که کمیسیون‌های انتخاباتی بتوانند یک سال بعد انتخابات پارلمانی را برگزار کنند. نهادهای ناظر به توانایی و ظرفیت کمیسیون‌ها جداً شک دارند. حتا نمایندۀ ویژه سازمان ملل متحد در جلسه‌یی گفته که کمیسیون انتخابات ظرفیت برگزاری انتخابات را ندارند.
با این وضع، افغانستان باید یک سال و چند ماهی، انتخابات سرنوشت‌ساز ریاست‌جمهوری را برگزار نماید. جریان‌های مخالف حکومت نیز از تأخیر در برپایی انتخابات هشدار داده‌اند.
حکومت وحدت ملی بیشتر از هر زمانی درک می‌کند که تا چه پیمانه عقبۀ سیاسی و مردمی خویش را از دست داده است.
رهبران حکومت به تکرار اذعان کرده‌اند که فاصلۀ قشر سیاسی و مردم با حکومت بی‌پیشینه است. عبدالله عبدالله رییس اجرایی حکومت وحدت ملی اخیراً گفت که اجماع سیاسی پانزده سال پسین در نتیجۀ تمامیت‌خواهی و خودکامگی حلقۀ خاص از میان رفته است. اشارۀ عبدالله به رییس حکومت وحدت ملی میباشد. در روزهای پسین، معاون دوم ریاست‌جمهوری نیز با توجه به اوضاع شکننده و متزلزل کنونی، از رفتن افغانستان به پرتگاه هشدار داد.
اما به نظر می‌رسد رییس‌جمهوری افغانستان با اتکا به شرکای بین‌المللی خویش، نگران از دست‌دادن موقعیت اجتماعی خویش و ایجاد فاصله میان مردم و دولت نیست. برخی دیپلمات‌های غربی همانند بازوی مستحکم تیم رییس جمهوری عمل کرده‌اند. موضع‌گیری اتحادیۀ اروپا و سفارت امریکا در برابر ائتلاف نجات افغانستان گویای این مسأله میباشد.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
