|
|
| مصاحبه/ |
" روسیه در شهر جدید کابل و ساخت پروژههای زیربنایی سرمایهگذاری کند"
/12.11.2017
اشاره: در روزهای گذشته هیأت بلندپایهیی از سرمایهگذاران روسی شامل 27 تجار تحت ریاست «دمیتری انتونوف» رئیس شورای کاری روسیه-افغانستان به منظور گفتوگو و تفاهم با مقامات و بازرگانان افغانستان به کابل آمدند. تجار و مقامهای دو کشور در نشستهای مشترک روی سرمایهگذاری در افغانستان و گسترش همکاریها میان دو کشور بحث و تبادل نظر کردند و همچنان تفاهمنامههایی را نیز به امضا رسانیدند. در خصوص، توافقات صورت گرفته و مذاکرات و بحثهای تجار دو کشور، مصاحبهیی را با عتیقالله نصرت، رییس هیأت عامل اتاق تجارت و صنایع افغانستان انجام دادهایم که در زیر میخوانید:
در روزهای پسین سرمایهگذاران و تجار افغانستان از نبود مصونیت و امنیت خود و خانواده های شان سخن میزنند. این تهدیدها تا چه پیمانه است و راهکارهای شما و اقدامات حکومت در این خصوص چه بوده است؟
مشکلات امنیتی بالای وضعیت سرمایهگذاری تأثیر منفی برجا گذاشته است. به دلیل مشکلات امنیتی، نمیتوانیم سرمایهگذاری خارجی را جذب کنیم و سرمایهگذاریهای کنونی را توسعه ببخشیم. به دلیل نبود مصونیت، سرمایه از کشور فرار میکند. در صدر همۀ مشکلات نا امنی است. سرویهای ما نشان میدهد که نا امنی بهگونۀ روزافزون مانع سرمایهگذاری و کار شرکتهای خصوصی میگردد.
علاوه بر حملات انتحاری، انفجار و جنگ، سکتور خصوصی افغانستان را «اختطاف»، «سرقت مسلحانه» و «قتل» تهدید میکند. طی یک هفتۀ گذشته چندین مورد قتل و اختطاف در کابل و شماری از ولایتها از جمله ننگرهار، فاریاب، بلخ، هرات و... صورت گرفته است. در آخرین مورد، هفتۀ گذشته فرزند جوان معاون اتاق تجارت و صنایع کابل را میخواستند اختطاف کنند. اما او مقاومت نشان داد و متأسفانه کشته شد. اختطافچیان از ساحه فرار کردند و موتر حامل فرزند معاون اتاق تجارت کابل را هم با خود بردند. این حادثه و حوادثی از این دست برای سکتور خصوصی قابل قبول نیست. وقتی خانوادۀ معاون اتاق تجارت کابل مصون نیست؛ یک سرمایهگذار عادی و عضو سکتور خصوصی چگونه میتواند با خاطر آرام به کار و فعالیت اقتصادی بپردازد. متأسفانه نگرانی سکتور خصوصی از بابت امنیت افزایش یافته و آنها نمیتوانند با آرامش خاطر به کار در بخش سرمایهگذاری بپردازند. ما صدای خود را به تکرار بلند کردیم، اما متأسفانه پاسخی دریافت نکردیم. این وضعیت ضعف و ناتوانی شدید دولت را نشان میدهد. اگر وضعیت همینگونه ادامه یابد، ما شاهد فرار هنگفت سرمایه از افغانستان خواهیم بود. با این وضعیت هیچ سرمایهگذار خارجی دل پر نخواهد کرد که اینجا سرمایهگذاری نماید.
انفجارهای مهیب پسین در کابل و ولایات سبب شده است که شمار زیادی از افغانهای تاجر خانوادهها و سرمایههایشان را به بیرون از کشور انتقال بدهند. بخش قابل توجهی از هزینههای سکتور خصوصی صرف تأمین امنیت میشود. این مصرف کاملاً اضافی است. در کشورهای دیگر، مسوولیت تأمین امنیت سرمایهگذاران را دولتها بر عهده دارند. اما در اینجا، 25 تا 30 درصد بودجۀ یک شرکت صرف تأمین امنیت میشود. بازرگانان باید برای خود و خانوادههای شان موتر ضد گلوله و محافظ بگیرند. در چنین شرایطی، سرمایهگذاری بسیار دشوار است. حکومت برای تأمین امنیت سرمایهگذاران باید اقدامات جدی را روی دست گیرد. هر روز حادثه، وضعیت اقتصادی را بیشتر از پیش بحرانی میسازد.
هفتۀ جاری با مسوولان رده اول کشور خواهیم دید و با آنها طرح خود را در زمینۀ تأمین امنیت سرمایهگذاران شریک خواهیم ساخت و امیدواریم نیروهای امنیتی در زمینۀ تأمین امنیت سرمایهگذاران مسوولیت بگیرند. متأسفانه نیروهای امنیتی بسیار غیرمسوولانه با امنیت سرمایهگذاران برخورد میکنند. در روز روشن و در مهمترین منطقۀ شهر، سرمایهگذار اختطاف و کشته میشود؛ اما نیروهای امنیتی بیخبر هستند. با این حال، یا غفلت بیش از حد وجود دارد و یاهم در چنین حادثاتی دست دارند.
در روزهای پسین، شماری از تاجران و مسوولان ارشد وزارت تجارت و صنایع روسیه به کابل آمده بودند. در مذاکرات و نشستهای خویش روی چه مسایلی صحبت کردید و چه چیزی پای هیأت بلندپایۀ روسی را به کابل کشانده است؟
هفتۀ گذشته یک هیأت از سرمایهگذاران مطرح روسی به کابل آمدند. آنها علاقمند سرمایهگذاری در افغانستان و تماس و ارتباط با همتاهای افغانشان بودند که ما زمینه را فراهم ساختیم و دو طرف باهم گفتگو و مباحثه کردند. بحثها و توافقات بسیار خوبی صورت گرفت. سرمایهگذاران روسی علاقمند بودند که در بخش زیربنا، انرژی، صنعت، ساختمان و خط آهن سرمایهگذاری نمایند. اما عمدهترین خواست آنها تضمین سرمایههایشان بود. در عدم موجودیت تضمین و مصونیت، این صحبتها و توافقات در روی کاغذ و صحبت باقی خواهد ماند.
در خصوص دلایل علاقمندی تجار روسی، یکی از دلایل جلب توجه سیاست اقتصادی حکومت وحدت ملی است. سیاست اقتصادی کشور تغییر کرده است. اکنون تمرکز به روابط بازرگانی با کشورهای آسیای میانه است. با ترکمنستان و قزاقستان روابط تجاری- اقتصادی ما بسیار گسترش یافته است. دادوستد ما با قزاقستان روبه افزایش است. مذاکرت با ازبکستان به منظور افزایش روابط تجاری جریان دارد. در آینده نزدیک رییسجمهور افغانستان به ازبکستان خواهد رفت و یک تعداد از موافقتنامهها را در عرصۀ روابط اقتصادی دو کشور به امضا خواهد رساند. ازبکستان سهولتهای ترانزیتی را برای افغانستان فراهم ساخت که از طریق این کشور با روسیه و دیگر کشورهای منطقه به دادوستد تجاری بپردازیم. افزایش روابط اقتصادی افغانستان با کشورهای آسیای مرکزی، روسیه را هم علاقمند ساخته است. افغانستان به روسیه به عنوان یک بستر بالقوۀ سرمایهگذاری نگاه میکند. افغانستان هم یک مارکیت بالقوه به تولیدات روسی است. روسها در گذشتهها سرمایهگذاریهای چشمگیری را در بخش زیربنا، ساختمان و انرژی انجام دادهاند و از تجارب خاصی در افغانستان برخوردار هستند. هنوز هم یک تعداد از پروژههای روسی از لحاظ کیفیت و دوام به نام نیک یاد میشود. آنها علاقمند هستند باردیگر بیایند و در بخشهای مختلف سرمایهگذاری داشته باشند و تجارت و ارتباطاتشان را رونق ببخشند. روسها علاقمند هستند که تولیداتشان را وارد مارکیت افغانستان سازند و همچنان از تولیدات افغانستان وارد نمایند. پوتنسیل مارکیت و افزایش روابط با کشورهای پیرامون، روسها را به افغانستان کشانیده است. در ضمن، از سیاست حکومت وحدت ملی برای گسترش روابط اقتصادی با کشورهای آسیای مرکزی تمجید و استقبال میکنیم. چنین سیاستی افغانستان را از اتکا به بازار یک کشور نجات میدهد. در واقع، راههای بدیل برای تجار افغانستان در حال گشایش است.
اگر فرصت سرمایهگذاری به سرمایهگذاران روسی در افغانستان فراهم شود، چه انتظاری از آنها برده میشود؟ روسها چه کاری در عرصۀ توسعه و رشد اقتصادی افغانستان میتوانند انجام دهند؟
در ساحات مشخص از روسها طالب همکاری شدهایم. روسها در بخش زیربنا از مهارت بالایی برخوردار هستند. شما میدانید که کارهای زیربنایی عمدهیی را در افغانستان انجام دادهاند. تونل سالنگ یکی از پروژههاییست که روسها تکمیل کردهاند. از آنها خواستیم در کارهایی مثل سالنگ سهم بگیرند.
حتا شهر جدید کابل را به عنوان یک فرصت به سرمایهگذاران روسی پیشکش کردهایم. از آنجاییکه روسها در ساخت مکرویانها و برخی از پروژههای دیگر از تجربۀ خوبی برخوردار هستند، از آنها خواستار سرمایهگذاری شدیم.
در بخش ساخت بندهای آب گردان و برق نیز خواستار سرمایهگذاری بازرگانان روس شدیم. شما میدانید که مهمترین بندهای برق از جمله نغلو، سروبی و... از جانب روسها ساخته شده است. مقاومت و پایداری این بندها نمونه است. از آنها خواستار بازسازی شماری از بندها و ایجاد بندهای جدید گردیدیم. آنها میتوانند سرمایهگذاریهای قابل ملاحظهیی را در این بخشها انجام دهند.
اکنون، سطح روابط اقتصادی- تجاری روسیه و افغانستان به چه پیمانه است؟
حجم روابط اقتصادی روسیه و افغانستان زیر 200 میلیون دالر است. دادوستد تجاری دو کشور با توجه به ارتباطات دو مردم و ظرفیتهای موجود مارکیت بسیار اندک است. عمدهترین دلیل کمبودن روابط اقتصادی دو کشور، مشکلات ترانزیتی افغانستان با ازبکستان بود. در روزهای آینده مشکلات ترانزیتی با ازبکستان با عقد توافقنامههایی حل خواهد شد. نبود موافقتنامههای تجارتی یکی دیگر از دلایل کمبودن روابط است. در کنار اینها، دوری راه از عوامل دیگر محسوب میگردد. اگر ترجیحات گمرگی در بخش صادرات و واردات دو کشور در نظر گرفته شود، روابط جان تازه خواهد گرفت. ما میتوانیم محصولات بسیار با کیفیت را از روسیه وارد کنیم و برخی از اقلام صادراتی خویش را به این کشور صادر کنیم. در گذشته بزرگترین مارکیت کشمش افغانستان روسیه بود.
روسها زیر عنوان مختلف مالیات و تعرفههای گمرگی از تجار افغانستان اخذ میکنند. تنها از کشمش 25 درصد مالیه اخذ میکنند. با هیأت روسی در این باره صحبت کردیم و آنها تعهد سپردند که این مشکل را حل میکنند. با حل این مشکلات، روابط تا سطح 500 میلیون افزایش خواهد یافت.
چشمانداز شما به روابط افغانستان و روسیه، چگونه است؟
علاقمندی از دو طرف وجود دارد. این نخستین هیأت و آخرین هیأت نخواهد بود. سال گذشته هم یک هیأت بلندپایه را میزبان بودیم. میان دو طرف اراده برای بهبود و گسترش روابط وجود دارد. مهم است که آن را عملی سازیم. باید امتیازات و فرصتها برای سکتور خصوصی دو کشور از طرف دو دولت فراهم شود. من به این روابط خوشبین هستم. گسترش روابط با کشورهایی مثل روسیه ما را از وضعیت فعلی بیرون میسازد و به سوی اقتصاد پویا سوق میدهد.
در حال حاضر، سطح روابط افغانستان با کشورهای آسیای مرکزی از جمله قزاقستان، ازبکستان و ترکمنستان به چه پیمانه است؟ دولت افغانستان و اتاق و تجارت صنایع چه برنامهیی برای گسترش روابط دارند؟
سطح روابط با این سه کشور قناعتبخش است و نسبت به گذشته بهبود یافته است. از سال گذشته بدین سو روابط ما با پاکستان کاهش یافته است. بخش زیادی از نیازمندهای ما از طریق کشورهای آسیای مرکزی مرفوع میشود. مثلاً گندم از قزاقستان خریداری میکنیم. گندم قزاقستان، آرد وارداتی پاکستان را جایگزین شده است. در گذشته حجم روابط افغانستان و پاکستان به 2.5 میلیارد دالر می رسید. اما حالا به 1.1 میلیارد دالر کاهش یافته است. به جای آن، روابط ما با چین، ایران و قزاقستان بالا رفته است. سطح تجارت ما با قزاقستان از زیر 500 میلیون دالر به 700 میلیون دالر رسیده است. البته تناسبتی میان واردات و صادرات ما وجود ندارد. در صورت رفع مشکلات ترانزیتی، ما صادرات هم به مارکیت قزاقستان خواهیم داشت.
روابط تجاری ما با ازبکستان هم به 500 میلیون دالر میرسد. ما از ازبکستان مواد ساختمانی از قبیل سیخ گول، سمنت و آهن و ... وارد میکنیم. از ترکمنستان مواد نفتی وارد میکنیم. ترکمنستان با افتتاح خط آهن راه ترانزیتی تازهیی را برای افغانستان فراهم ساخته است. با عقد قراردادهایی در زمینۀ استفاده از خطوط آهن میتوانیم از این فرصت استفادۀ بهینه نماییم.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
