|
صفحه اول/ |
کابینۀ مستعفی
/26.6.2018
نویسنده: آنیتا احمدی
رییسجمهور افغانستان به بیحوصلگی، پرخاشگری و تندخویی معروف است. در هفده سال از کار او در وزارت مالیه، ریاست دانشگاه کابل، ریاست پروسۀ انتقال و اکنون ریاستجمهوری، همواره از عصبانیت و از کنترل بیرونشدن او گزارشهایی منتشر شده است.
اشرفغنی احمدزی در مصاحبهها و سخنرانیهایش نیز گاهی از کوره در رفته و واژهها و کلماتی را به کار برده که در شأن یک سیاستمدار و چهرۀ اکادمیک نیست.
اشرفغنی در نتیجۀ انتخابات جنجالبرانگیز سال 2014 ریاستجمهوری به قدرت رسید. برخی منابع میگویند که حامد کرزی رییسجمهور سابق با درک بیحوصلگی و پرخاشگری آقای غنی از او در انتخابات حمایت کرده است. چون آقای کرزی به دنبال تمدید دورۀ مأموریت خویش بوده و میپنداشته که غنی توانایی و مدیریت دولت را ندارد و بنابراین زمینه باردیگر برای وی هموار خواهد شد. غنی در مدت چهار سال از کار حکومت وحدت ملی، روی حامد کرزی را سفید کرد!
کرزی متهم به قومگرایی و برخوردهای قبیلهیی در دولت بود؛ اما غنی با رفتارهای خویش حامد کرزی را برائت داد. احتمالاً یکی از خواستهای آقای کرزی همین مسأله بوده است. چون حامد کرزی شناخت عمیق از شخصیت و رفتار محمد اشرفغنی داشت و باور داشت که تحت رهبری او تمام خلاها و نواقص حکومت چهارده سالۀ او پوشیده خواهد ماند.
از جریان جلسات و نشستهای حکومت وحدت ملی گزارشها و حکایتهای جالبی منتشر شده است. غنی بارها بالای مقامهای حکومت داد و فریاد زده و به نشانی اعتراض چوکی را با مشت و لگد کوبیده است. وزیران کابینه و مقامهای ارشد حکومت وحدت ملی هراس و ترس عجبی از رییسجمهور غنی دارند.
به همین دلیل در چهار سال حکومت وحدت ملی شماری زیادی از وزرای کابینه استعفا کردهاند و یا هم برکنار شدهاند. مقامهاییکه تا کنون در سمتهایشان باقی ماندهاند نیز دلخوشی از رییسجمهور غنی ندارند.
باری رییس اجرایی در نشستی اعلام کرد که «کسی که حوصلۀ بحث و گفتوگو ندارد، لیاقت ریاستجمهوری را ندارد.» غنی دوست دارد همۀ کارها را خودش انجام دهد. او به تقسیم وظایف و صلاحیتها باور ندارد.
در ادامه نام شماری از وزرای کابینه را میآوریم که وادار به استعفا و کناررفتن از حکومت شدند.
عبدالله حبیبی
با استعفای عبدالله عبدالله حبیببی، وزیر دفاع حکومت وحدت ملی، روند استعفا و کنارکشیدن از حکومت وحدت ملی کلید خورد. او به دلیل ناتوانی، ضعف و کهولت سن وادار به استعفا شد. بعدتر لودین مشاور رییسجمهور به عنوان وزیر دفاع معرفی شد. اما به دلیل مخالفت رییس اجرایی پذیرفته نشد. سپس، معصوم استانکزی سمت وزرات دفاع را عهدهدار شد. استانکزی بعدتر به ریاست عمومی امنیت ملی معرفی شد و وزارت دفاع به طارق شاه بهرامی واگذار گردید. طارق شاه بهرامی از اعضای پیشین شورای امنیت ملی افغانستان بوده است.
تاج محمد جاهد
جنرال تاج محمد جاهد از سوی رییس اجرایی به وزارت داخله معرفی شد. از چهرههای وابسته به جبهۀ مقاومت بود و سالها به عنوان فرمانده ارتش کار کرده است. جاهد به دلیل مقاومت در برابر خواستها و مطالبات سلیقهیی و قومی مشاور شورای امنیت ملی و رییسجمهوری وادار به استعفا شد. غنی همواره از فساد و بی مدیریتی در وزارت داخله سخن میگفت. باری وزارت داخله را «قلب فساد» خواند.
باری جهانی
باری جهانی، شاعر نامدار زبان پشتو در حکومت وحدت ملی سمت وزارت اطلاعات و فرهنگ را برعهده داشت. آقای جهانی از شهرت و نام نیک در جامعۀ پشتوزبانهای افغانستان برخوردار است. شعر سرود ملی افغانستان نیز کار اوست. آقای جهانی پس از مدتی با نشر دشمنان نامهیی عنوانی رییسجمهوری اعلام کرد که دیگر حاضر به کار در حکومت وحدت ملی نیست. آقای جهانی به دلیل بیصلاحیتی و مداخلۀ ریاستجمهوری در کارهای وزارت اطلاعات و فرهنگ استعفا داد.
امرالله صالح
وزارت اصلاحات در امور امنیتی در نتیجۀ یک معامله سیاسی تشکیل شد و رهبری آن به امرالله صالح واگذار شد. امرالله صالح پس از مدت کوتاه اعلام کرد که دیگر حاضر به کار در حکومت وحدت ملی و وزارت اصلاحات در امور امنیتی نیست. صالح مدعی شد که هیچ گونه صلاحیتی نداشته و نمیخواهد در یک پست تشریفاتی حضور داشته باشد.
سعادت منصور نادری
سید سعادت منصور نادری وزیر شهرسازی و مسکن یکی از نزدیکترین چهرهها به رییس جمهور در حکومت وحدت ملی بود. اما آقای نادری به دلایل نامعلوم وادار به استعفا شد. گفته میشود که بحث ساختوساز شهرک جدید کابل در برکناری و استعفای او نقش داشته است.
همایون رسا
همایون رسا وزیر تجارت و صنایع سهم محمد محقق معاون رییس اجرایی در کابینه بود. اما به تازه گی از سوی رییس جمهور وادار به استعفا گردیده است. محمد محقق روابط نامناسبی با رییس جمهوری دارد. پیشتر وزیر مخابرات و تکنالوژی معلوماتی نیز که سهم معاون رییس اجرایی بود، برکنار گردید. دیگر محمد محقق به عنوان مهمترین چهره سیاسی اهل تشیع در کابینه حکومت وحدت ملی سهمی ندارد.
علی احمد عثمانی
جنجالیترین وزیر کابینۀ حکومت وحدت ملی نیز وادار به کنارهگیری شد. علی احمد عثمانی از سوی رییس اجرایی به وزارت انرژی و آب معرفی گردیده بود. اما به دلیل عدم پاسخگویی به مشاور رییسجمهوری، روابطاش با ارگ خراب شد. رییس جمهوری حکم برکناری او را صادر کرد. اما آقای عثمانی از پذیرش آن سر باز زد. بالاخره محافظان ویژۀ ریاست جمهوری به وزارت انرژی و آب یورش بردند و دروازۀ دفتر کار وزیر را مهر و لاک کردند. اکنون عثمانی، به عنوان مشاور رییس اجرایی تعیین شده است. عثمانی از وزرای توانا و با ظرفیت حکومت وحدت ملی محسوب میگردید.
اکلیل حکیمی
در اخرین مورد، اکلیل حکیمی وزیر مالیه نیز وادار به استعفا گردید. حکیمی جز حلقۀ پنج نفرۀ تیم رییسجمهور بود. در ماههای پسین اطلاعاتی از کشمکش و درگیری در این حلقه به بیرون درز کرد. درگیری درونی در تیم رییسجمهوری سبب گشت که اکلیل حکیمی از درگاه اشرف غنی رانده شود. حکیمی متهم است که در برخی قراردادهای کلان نیز اختلاس و کوتاهی کرده است. استعفای اکلیل حکیمی وزیر مالیه نشان میدهد که رییسجمهوری حتا توان تحمل نزدیکترین افراد به خودش را ندارد.
با این حال، دیده میشود که کاکردن با رییسجمهور افغانستان دشوار و سخت است. او با کارکنان دولت با بیحرمتی برخورد میکند و پروای عزت و آبروی مسوولان را ندارد. به همین دلیل، برخی از چهرهها حاضر به کار در حکومت او نیستند.
|
فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|