|
|
| صفحه اول/ |
ائتلاف بزرگ افغانستان با شعار تسخیر ارگ روی صحنه آمد
/26.7.2018
نویسنده: میرویس قادری
ائتلاف ملی بزرگ افغانستان امروز (پنجشنبه، 4 اسد) رسماً در کابل اعلام موجودیت کرد. در این ائتلاف، بیشتر از 30 حزب و جریان سیاسی شرکت دارند. احزاب جمعیت اسلامی، جنبش ملی، وحدت اسلامی، جبهۀ ملی نوین، محور ملی افغانستان، صدای مشرقی، صدای پکتیا و صدای لوی کندهار، از موتلفین عمدۀ ائتلاف بزرگ افغانستان محسوب می‌شوند.
ائتلاف بزرگ افغانستان یا همان ائتلاف نجات نزدیک به سه سال پیش در واکنش به «تبعیض»، «بی عدالتی» و «خودکامگی» در حکومت وحدت ملی افغانستان، اساس‌گذاری شد. اعضای ائتلاف مدعی هستند که در چهار سال حکومت وحدت ملی، قوم‌گرایی، انحصارگرایی، بحران سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به اوجش رسیده است. به همین دلیل، آنها دورهم جمع شده‌اند تا راه‌کاری برای عبور از بحران کنونی دریابند. در مراسم ائتلاف بزرگ ده‌ها از چهره‌های برجستۀ سیاسی و هزاران تن از شهروندان افغانستان شرکت داشتند.
سخنرانی اعضای ائتلاف بزرگ ملی افغانستان روی چند محور مشخص متمرکز بود:
1- اعضای ائتلاف بزرگ افغانستان یکپارچه از ناکاره‌گی، ضعف و بحران مدیریت در حکومت وحدت ملی انتقاد کردند. آنها مدعی هستند که مردم افغانستان از ناتوانی، سوءرفتار و بحران مدیریت در نظام کنونی به ستوه آمده‌اند.
به باور اعضای ائتلاف بزرگ افغانستان، حکومت در نا امنی و سقوط برخی ولایات دست دارد. نهادهای امنیتی را سیاسی ساخته است. جلو کشتار و قتل عام شهروندان و نیروهای امنیتی را نگرفته است. رهبری نهادهای امنیتی را به چهره‌های ضعیف، ناتوان مغرض واگذار کرده است. از نیروهای امنیتی در راستای مقاصد شخصی و سیاسی‌شان بهره‌برداری کرده‌اند. در نتیجۀ بحران مدیریت نظام کنونی، گروه‌های مخالف مسلح بر جغرافیای بیشتری مسلط گردیده‌اند. گروه‌های ضد مخالفان مسلح به ویژه افسران و جنرالان وابسته به مجاهدین و جبهۀ مقاومت به طور تدریجی از بدنۀ نهادهای امنیتی حذف شده‌اند.
2- در نتیجۀ ناکارامدی نظام شهروندان زیر خطر فقر از 37 درصد به 57 درصد رسیده است. سرمایه و سرمایه‌گذاران از کشور فرار کرده‌اند. خدمات عمومی به طور باورنکردنی کاهش یافته است. میزان بیکاری به طور چشمگیری افزایش یافته است. بهای افغانی در برابر اسعار خارجی کاهش یافته است. قیمت کالاها بسیار بالا رفته است. سطح دادوستد بازرگانی کاهش یافته و بیلانس واردات و صادرات همچنان نامتوازن است.
با این حال، اعضای ائتلاف حکومت را به راه‌اندازی پروژه‌های تکراری و خیالی متهم می‌کنند. آنان باور دارند که بسیاری از پروژه‌ها در حکومت اشرف‌غنی به گونۀ تکراری افتتاح شده است. حکومت به منظور خاک پاشیدن به چشم مردم پروژه‌ها را مکرراً بهره‌برداری می‌نماید. دست‌آوردهای حکومت پیشین را به خود منصوب می‌داند.
عمده‌ترین نگرانی و انتقاد ائتلاف بزرگ از ناکارامدی نهادهای دولتی بود. آنها مدعی هستند که ارگ تمام صلاحیت‌ها را از نهادهای دولتی گرفته است. وزرا و مسوولان نهادهای مستقل را فاقد صلاحیت و مسوولیت ساخته‌اند. تداخل وظیفوی میان نهادهای دولتی و انحصار صلاحیت در دست عده‌یی معدود از چهره‌های سیاسی انتقاد عمدۀ ائتلاف تازه از حکومت وحدت ملی بود. آنان مدعی هستند که در زمینۀ اصلاحات و مبارزه با فساد حکومت وحدت ملی ناکام بوده است.
3- اکثر چهره‌های ائتلاف بزرگ افغانستان از تقلب و جعل در پروسۀ ثبت نام رأی دهندگان و برگزاری انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری ابراز نگرانی کردند. آنها هشدار دادند که تحت شرایط فعلی حاضر به برگزاری انتخابات نیستند. چون تحت مدیریت کمیسیون‌های فعلی نتیجۀ انتخابات مشخص است. آنها مدعی بودند که پروسۀ انتخابات مطلق دولتی است. احزاب، جامعۀ مدنی، نهادهای نظارت‌کننده و رسانه‌ها از عملکرد کمیسیون‌ها بی‌خبر هستند. آنان خواهان سهم احزاب در انتخابات، تغییر قانون انتخابات و همچنان اصلاحات بنیادین در کمیسیون‌های انتخاباتی شدند. این چهره‌های سیاسی مدعی هستند که حکومت اراده‌یی برای برگزاری انتخابات آزاد، عادلانه و شفاف ندارد. حلقاتی در حکومت آماده‌گی‌های لازم را برای مهندسی انتخابات گرفته‌اند. اما اعضای ائتلاف هشدار دادند که وضعیت کنونی را تغییر می‌دهند و زمینه را برای برگزاری انتخابات شفاف فراهم می‌سازند. آنها گفتند که در انتخابات آینده یک چهرۀ معتدل و دلسوز را به ارگ خواهند فرستاد. اما اگر حکومت زمینۀ برپایی انتخابات دموکراتیک و عادلانه را فراهم نساخت، گزینه‌های دیگری را روی دست می‌گیرند. بر بنیاد گزارش‌ها، اعضای ائتلاف بزرگ در صورت عدم درنظرگرفتن خواست‌های شان از جانب حکومت، روی ادارۀ موقت، حکومت عبوری و برگزاری لویه جرگۀ قانون اساسی پافشاری خواهند کرد. اعضای ائتلاف بزرگ خواهان تغییر ساختار نظام سیاسی افغانستان نیز هستند. گفته می‌شود ایجاد صدارت اجرایی از خواست‌های اصلی ائتلاف بزرگ خواهد بود.
4- چهره‌های درشت ائتلاف بزرگ افغانستان از برخورد جانب‌دارانۀ نهادهای بین‌المللی و کشورهای خارجی در افغانستان انتقاد کردند. آنها ایالات متحدۀ امریکا، بریتانیا، اتحادیۀ اروپا و نمایندگی سازمان ملل متحد را به جانب‌داری و حمایت از یک اقلیت سیاسی در افغانستان متهم کردند.
سران ائتلاف بزرگ خواهان بی‌طرفی و برخورد منصفانه با طرف‌های سیاسی افغانستان شدند و گفتند که باید کشورهای خارجی به جای شنیدن صدای یک اقلیت مستبد و تک‌رای، صدای ملت افغانستان را بشنوند.
اظهارات اعضای ائتلاف بزرگ درحالی مطرح می‌شود که منابع متعدد از دخالت گستردۀ نهادها و سفارت خانه‌های خارجی در امور انتخابات و تصمیم‌گیری‌های سیاسی در افغانستان پرده بر داشته‌اند. رنگین دادفر سپنتا مشاور امنیت ملی حکومت پیشین، رحمت‌الله نبیل، رییس امنیت ملی حکومت پیشین و عمر داوودزی، وزیر داخلۀ حکومت پیشین، از مداخلۀ صریح و گستردۀ کشورهای خارجی به ویژه امریکا، انگلیس و دفتر سازمان ملل در امور انتخابات سخن زده‌اند. آنها ادعا کردند که کشورهای خارجی از یک جناح مشخص در انتخابات پشتیبانی کرده‌اند. اکنون اعضای ائتلاف بزرگ، به کشورهای خارجی و سازمان ملل از تکرار آنچه در 2014 صورت گرفت، هشدار دادند.
پس منظر ناپایدار ائتلاف‌ها در افغانستان
ائتلاف بزرگ ملی افغانستان، متشکل از جریان‌ها و احزاب با نفوذ و مقتدر است. احزاب و شخصیت‌های شامل ائتلاف، از اقتدار بالای سیاسی و اجتماعی برخوردار هستند و در صورت برگزاری یک انتخابات عادلانه و شفاف، هیچ جریان سیاسی دیگری توان رقابت با آنان را ندارد. ازبیک‌ها، تاجیک‌ها، هزاره‌ها و به صورت نسبی پشتون‌ها از این ائتلاف حمایت می‌کنند.
اما در ده سال پسین، ائتلاف‌های سیاسی ثابت کرده‌اند که از استمرار و ثبات لازم برخوردار نیستند. این ائتلاف‌ها تا دقیقۀ 90 منسجم و یکپارچه پیش رفته‌اند، اما به محض فرارسیدن فرصت صف آرایی‌های انتخاباتی هر یک از طرف‌های عمده اهداف شخصی، گروهی و گاه قومی خودشان را جستجو کرده‌اند. جبهۀ ملی افغانستان، اتحاد انتخاباتی و ده‌ها ائتلاف سیاسی دیگر همین سرنوشت را داشته‌اند. اکثر چهره‌های شامل در ائتلاف بزرگ، سابقۀ طولانی در معامله و سازش دارند. آنها به خوبی ثابت کرده‌اند که قابل اعتماد و باور نیستند. بنابراین، باید در حساب بازکردن به این جریان‌ها جانب احتیاط را در نظر داشت.
اعضای ائتلاف‌ها از نفوذ وسیع در لایه‌های اجتماعی و میان توده‌ها در افغانستان برخوردار هستند؛ اما کار سیاسی را بلد نیستند. به زودی فریب می‌خورند، تطمیع می‌شوند و صف بدل می‌نمایند. به همین دلیل است که در هفده سال گذشته بارها از یک سوراخ گزیده شده‌اند. چهره‌های درشت ائتلاف بزرگ در یک ونیم دهه از نظام حاکم حمایت کرده‌اند؛ اما خود همواره در نقش اپوزیسیون باقی مانده‌اند! تجربۀ 17 ساله نشان می‌دهد که برخی اعضای ائتلاف بزرگ در مواضع و تصمیم‌گیری‌های‌شان استقلال ندارند. اما وضعیت کنونی با سال‌های گذشته متفاوت است.
بزرگترین چالش ائتلاف بزرگ، ترکیب نامتجانس آن است. اعضای ائتلاف از طیف‌های سیاسی متفاوت و در مواردی متضاد نمایندگی می‌کنند. در مواقع حساس و تصمیم‌گیری‌های ملی، این تفاوت نظر و آرا چالش‌برانگیز می‌گردد. اما تهدیدهای مشترک و بحران سیاسی و اجتماعی روزافزون، جریان‌های سیاسی را دورهم جمع کرده است. این ائتلاف‌ها با یک عقل کل و شاه طرف هستند. به همین دلیل، مجبورند تا پای جان در مسیر تحقق اهداف‌شان گام بردارند.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
