|
|
| صفحه اول/ |
جوی خون در صفوف نیروهای امنیتی افغانستان
/27.1.2019
نویسنده: آنیتا احمدی
اشرف‌غنی، رییس‌جمهور افغانستان در حاشیۀ نشست مجمع جهانی اقتصاد در شهر داووس سویس اعلام کرد که طی چهار سال حکومت او، دست‌کم 45 هزار سرباز جان باخته و بیشتر از 100 هزار تن دیگر صفوف نیروهای امنیتی را ترک کرده‌اند. غنی گفته که در این مدت تنها 72 سرباز ناتو در نبرد افغانستان کشته شده‌اند.
این رقم رسمی تلفات نیروهای امنیتی است که از جانب رهبری حکومت اعلام شده است. اما منابع می‌گویند که رقم دقیق تلفات نیروهای امنیتی به مراتب بیشتر از این است.
این سخن رییس‌جمهور افغانستان گواه فاجعه و مصیبتی بزرگ است که تحت مدیریت اشرف‌غنی و عبدالله عبدالله طی چهار سال گذشته بر مردم افغانستان تحمیل شده است.
شمار کل نیروهای امنیتی افغانستان به بالاتر از 300 هزار تن می‌رسد. با این حساب، نصف نیروهای امنیتی در چهار سال گذشته یا کشته شده‌اند و یا از ترس جان باختن، صفوف نیروهای امنیتی را ترک کرده‌اند.
مقامات دولت افغانستان معمولاً از ارایۀ ارقام دقیق تلفات نیروهای امنیتی خودداری می‌کنند. چنانچه در مورد اخیر، 130 تن از سربازان امنیت ملی در میدان شهر در حومۀ کابل جان باختند؛ اما امنیت ملی افغانستان با نشر خبرنامه‌یی گفت که نزدیک به 40 تن از نیروها در حملۀ موتر بمب طالبان در وردک کشته شده‌اند. در دو سال اخیر، تلفات نیروهای امنیتی به طور میانگین در 24 ساعت، به 70 تن می‌رسید. اما دولت یا از ارایۀ ارقام دقیق تلفات خودداری می‌کرد و یا یک شمار غیرواقعی از جان باختن نیروها بیرون می‌داد.
اکثر سربازان به دلیل نبود فرماندهی، سوءمدیریت و تبانی رهبری با طالبان جان باخته‌اند. رهبری قوت‌های امنیتی پول سربازان و افسران نیروهای امنیتی را به جیب می‌زنند و در دبی، دهلی جدید، انقره و استانبول و دیگر شهرهای منطقه و جهان، ویلا و قصر می‌خرند. اما سرقوماندان اعلی قوای مسلح نه تنها کاری در زمینۀ جلوگیری از بحران در صفوف نیروهای امنیتی انجام نداده است؛ بل با سیاسی‌سازی و گروهی‌سازی نهادهای امنیتی، عملاً از کارآیی، مسوولیت‌پذیری و اعتماد به نفس نیروها کاسته است.
اشرف‌غنی در تلفات سربازان نیروهای امنیتی نقش کلیدی دارد. از یک سو سرقوماندان اعلی قوای مسلح است و از سوی دیگر با عزل و نصب‌هایش در رهبری نیروهای امنیتی، عملاً در بحران مدیریت و رهبری در صفوف نیروها نقش ایفا کرده است. او طی چهار سال با اعمال سلایق قومی، سیاسی و گروهی، ده‌ها افسر پایین رتبه نهادهای امنیتی را به آخرین مدارج نظامی رسانید؛ اما برعکس، ده‌ها جنرال و افسر با تجربه، مسلکی، توانا و با ظرفیت را بازنشسته و متقاعد ساخت.
قربانی و آسیب ناشی از جنگ در چهار سال زعامت حکومت وحدت ملی در هیچ مقطعی از تاریخ افغانستان سابقه نداشته است. میلیون‌ها تن در نتیجۀ تلفات سنگین نیروهای امنیتی و غیرنظامیان، در ماتم و اندوه فرو رفتند. اما رهبران حکومت در این مدت سرگرم زدوبندهای سیاسی، تقسیم غنایم و قدرت بوده‌اند.
اکثر سربازان از قشر فقیر و تهی دست جامعه هستند که به خاطر لقمه‌یی نان به صفوف نیروهای امنیتی پیوسته‌اند. سوگمندانه هیچ کسی در قبال خون سربازان نیروهای امنیتی که اکثراً جوانان 18 تا 25 ساله هستند، احساس مسوولیت نمی‌کند. خون سربازان و جوانان افغانستان، بسیار ارزان فروخته می‌شود. باری یکی از رهبران حکومت اعتراف کرد که خود سربازان را به قربانگاه می‌فرستند.
جوانان مظلوم در راه دفاع و حراست از کسانی سر می‌دهند که به هیچ تعهد و ارزشی باور ندارند و پیوسته سرگرم سوءاستفاده از صلاحیت وظیفوی و تاراج دارایی عامه می‌باشند.
رقم درشت تلفات نیروهای امنیتی، نشان‌‌دهندۀ شکست حکومت در جنگ با مخالفان مسلح نیز است. پیش از این فکر می‌شد که طالبان بیشترین قربانی را در جنگ چهار ساله متقبل شده‌اند. اما حالا مشخص شد که تلفات نیروهای امنیتی هم کمتر از طالبان نبوده است. این رقم خطر فروپاشی و اضمحلال قوای مسلح را بالا برده است. تلفات سنگین در نیروهای امنیتی ضرورت گفت‌وگوهای صلح و آشتی با مخالفان مسلح را برجسته می‌سازد.
اما رهبران حکومت نه تنها به روند مذاکرات بی‌اعتنا هستند، بل در مسیر ناکامی گفت‌وگوها کار دارند. آنان در چنین شرایطی باردیگر آستین بر زده‌اند تا پنج سال دیگر بر گردۀ مردم افغانستان حکومت کنند. مردم افغانستان از وضعیت جاری در کشور به ستوه آمده‌اند. فقر، بی‌عدالتی، استبداد، ظلم و ناهنجاری به اوجش رسیده است. در طی چهار سال به شمار افراد فقیر، معلول، درمانده، فقیر و معتاد افزایش چشمگیر به عمل آمده است. مشخص نیست که اشرف‌غنی و عبدالله عبدالله به چه چیزی دل بسته‌اند که بار دیگر خود را نامزد کرسی ریاست جمهوری ساخته‌اند. اگر معیار رأی و ارادۀ مردم باشد، مردم افغانستان از رهبران فعلی نظام به فریاد رسیده‌اند. مردم حتا تصور حاکمیت پنج‌سالۀ اشرف‌غنی را کرده نمی‌توانند. غنی با درک نارضایتی گستردۀ مردم، با تغییر و تبدیل‌های اخیر به دنبال پرکردن خلای حمایت مردمی در نهادهای محلی است. او در روزهای اخیر والیان شماری از ولایات کلیدی، وزرای کابینه و مقامات بلندپایۀ دولتی را به خاطر مقاصد انتخاباتی برکنار کرده و افراد نزدیک به خود و تیم انتخاباتی‌اش را به کار گماشته است.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
