|
|
| صفحه اول/ |
کابل به لانۀ هراس‌افگنان مبدل شده است
/8.8.2019
نویسنده: میرویس قادری
شهروندان کابل سه‌شنبه شبِ دشواری را سپری کردند. عملیات نیروهای ویژۀ امنیتی به هدف منهدم‌سازی پایگاه‌ها و مراکز ساخت‌وساز مواد انفجاری و انتحاری گروه تروریستی داعش، با درگیری و مقاومت افراد مسلح وابسته به این گروه مواجه شد و صدای شلیک‌های پی‌هم و شدید در چهار گوشۀ شهر، خواب را از چشمان شهریان کابل ربود.
ریاست عمومی امنیت ملی گفت که سه عملیات هدفمند را بالای فابریکه ساخت‌وساز واسکت‌های انتحاری و موتر بم گروه تروریستی داعش در نواحی هشتم، پانزده‌هم و ولسوالی بگرامی شهر کابل راه‌اندازی کرده است. بربنیاد اعلامیۀ امنیت ملی، افراد داعش در سه محل متفاوت، مصروف پلان‌گذاری و ساخت‌وساز واسکت‌های انتحاری بودند تا پلان‌های انفجاری و تهاجمی را در شهر کابل سازماندهی و عملی نمایند.
به دنبال عملیات نیروهای امنیتی بالای لانه‌های هراس‌افگنان، روز چهارشنبه کابل گواه بزرگترین انفجار در یک سال اخیر بود. در این انفجار در حوزۀ ششم امنیتی در غرب کابل، 20 تن کشته و نزدیک به 150 تن دیگر زخمی شدند. شدت انفجار به حدی بوده که بخش‌های وسیعی از شهر را به لرزه در آورده و تا یک کیلومتری ساحه را تخریب کرده است.
یک روز پیشتر، در یک رویداد انتحاری در شمال کابل، دست‌کم 15 تن کشته و زخمی شدند. قربانیان، کارکنان دفتر مبارزه با مواد مخدر وزارت داخلۀ افغانستان و غیرنظامیان بودند.
چند روز پیشتر در یک حملۀ گروهی افراد مسلح بر دفتر روند سبز دست‌کم 30 تن جان باخته و چند تن دیگر زخمی شدند.
به دنبال رویدادهای پی‌هم امنیتی در پایتخت، ارگ در جلسۀ فوق‌العادۀ امنیتی، اوضاع کابل را بررسی کرد و هدایت داد که نیروهای امنیتی آرامش را به شهر برگردانند.
منابع امنیتی هشدار داده‌اند که ده‌ها حمله‌کنندۀ انتحاری آمادۀ حمله به دفاتر دولتی، نهادهای بین‌المللی و مقامات بلندپایۀ دولتی می‌باشند.
این درحالی است که در روزهای پسین مأموران دولتی ده‌ها تن از افراد گروه داعش را از نقاط مختلف پایخت بازداشت کرده‌اند. افراد بازداشت شده شامل چهره‌های با نفوذ مذهبی، استادان دانشگاه و ملاامامان مساجد می‌باشند.
براساس آمار ادارۀ احصاییۀ مرکزی افغانستان، کابل نزدیک به شش میلیون جمعیت دارد. اکثر جمعیت پایتخت در مناطق خارج از ماسترپلان شهری زندگی دارند. شمار زیادی از خانه‌های پایتخت ثبت شهرداری و دیگر نهادهای دولتی نیست.
مقامات امنیتی می‌گویند که بدون ثبت و راجستر تمام خانه‌ها و باشندگان پایتخت، امکان جلوگیری از حوادث تروریستی و شناسایی مخفی‌گاه‌های طالبان و داعش وجود ندارد. به استثنای «گرین‌زون»، در دیگر بخش‌های پایتخت، جابجایی خانواده‌ها بدون اطلاع نهادهای امنیتی و شهرداری صورت می‌گیرد. این وضعیت موجب شده است که مخالفان مسلح بتوانند در مناطق مختلف پایتخت مراکز ساخت‌وساز جنگ‌افزارها و جلیقه‌های انتحاری را بسازند و به جلب و جذب و سربازگیری بپردازند.
عملیات سه‌شب نیروهای امنیتی به‌هدف تخریب لانه‌های داعش در چند منطقۀ مهم پایتخت، نشان‌دهندۀ نفوذ این گروه در قلب کابل است.
کابل از چند سال بدین‌سو شاهد رویدادهای گستردۀ جنایی و امنیتی بود. پایتخت در کنار ولایات هرات، بلخ و ننگرهار شاهد بیشترین وقایع جنایی بوده است. ترور، اختطاف و سرقت‌های مسلحانه، فضا را برای باشندگان این شهر خفقان‌آور ساخته بود. تاجایی‌که اکثریت بازرگانان و سرمایه‌گذاران سرمایه‌های‌شان را به بیرون از کشور از جمله دهلی، دبی، استانبول و اکنون تاشکند انتقال داده‌اند. نه تنها بازرگانان بزرگ، بل برخی صرافان، طلافروشان و پزشکان نیز وادار به ترک وظیفه و مهاجرت شده‌اند. اما رهبری جدید وزارت داخلۀ افغانستان، هدف‌گیری و پایان فعالیت آزادانۀ باندهای تبهکار را جز اولویت‌های خود قرار داده بود. به همین دلیل، در جریان چهار ماه اخیر، اکثر باندهای تبهکار و مافیایی در شهر تعقیب و به قتل رسیده‌اند.
با کاهش جرایم جنایی، اکنون مصیبت تازه و بزرگتری دامن‌گیر پایتخت افغانستان شده است. حملات انفجاری‌که اکثر قربانیان آن غیرنظامیان به‌ویژه کودکان و زنان هستند، به‌طور چشمگیری بالا رفته است.
حداقل در جریان یک ماه اخیر، ده‌ها مأمور امنیت ملی به‌شمول محافظان خاص رییس‌جمهوری در جنوب و شرق کابل ترور شده‌اند. در یک مورد، جنرال عبدالغفار احمدزی، فرمانده گارد محافظتی منزل رییس‌جمهوری در شرق کابل کشته شد.
جنوب و شرق کابل به ساحۀ ممنوعه تبدیل شده است. طالبان آزادانه در این مناطق فعالیت دارند. شب هنگام تردد وسایط و فعالیت شهروندان متوقف می‌شود. شمال کابل نیز که سال‌ها از حملات انتحاری و انفجاری در امان بود، در روزهای پسین به تکرار گواه حملات انتحاری، ماین‌گذاری و ترور بوده است.
باشندگان پایتخت هرلحظه در انتظار مرگ هستند. آنها نه در خانه، نه در دفتر و نه در جاده و بازار، در هیچ جایی مصونیت و آرامش ندارند. هرج و مرج در پایتخت، روحیۀ عمومی را نابود کرده است. میزان فرار مغزها به طور باورنکردنی افزایش یافته است. بسیاری از مقامات و کارکنان سابق نهادهای بین‌المللی و ناتو، راهی کشورهای اروپایی و امریکایی شده‌اند. بخش دیگر جوان با عبور از مرزهای پر خطر پاکستان و ایران، راهی ترکیه و اروپا می‌شوند. بحران امنیتی در کنار بیکاری، فقر و آیندۀ تاریک، از عوامل عمدۀ مهاجرت دست‌جمعی جوانان و خانواده‌هاست. تسریع مذاکرات صلح و احتمال توافق روی آتش‌بس و ختم جنگ، هیچ کمکی به برگرداندن اعتماد عمومی نکرده است. با گذشت هر روز جنگ تشدید می‌شود و دو طرف تلاش دارند که مزد شصت‌شان را در میدان جنگ، در میز مذاکره به دست آورند. با این وجود، کابل به عنوان پایتخت شرایط بهتری نسبت به ولایات و مناطق دور افتاده دارد. وقتی وضعیت در پایتخت این گونه است، شما می‌توانید وضعیت روستاها و مناطق دورافتاده را به خوبی حدس بزنید. متأسفانه هیچ چشم‌انداز مثبت و امیدوارکننده‌یی نیز وجود ندارد.
|
| فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
