|
|
| مصاحبه/ |
سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی طرفدار همکاری با افغانستان است
/19.11.2008
عمرنثار
سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی ( س ق ا د ) به همکاری و تشریک مساعی با رهبری افغانستان ، باوجود موانع و مشکلات موجود ، علاقمند می باشد. درین باره و همچنان مسایل مهم دیگر نیکولای باردیوژه سرمنشی سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی در مصاحبه با مدیر مسوول سایت خبری "افغانستان.رو " عمر نثار اعلام داشته است.
سرمنشی س ق ا د اوضاع در افغانستان را به حد کافی پیچیده خواند و اشاره نمود ، که تمایل وخامت اوضاع وجود دارد. او گفت : " اوضاع نسبت ان اشتباهات وخیمتر میشود ،که نیروهای بین المللی انجام میدهند. اطلاعات در باره وارد اوردن ضربات هوایی بر مردم ملکی ، که درین اوخر بصورت منظم صورت میگیرند ، اصلآ افغانان را خشمگین می سازند. انها (ضربات هوایی) اوضاع را وخیمتر میسازند و برخورد مردم را نسبت به نیروهای ایتلافی تغیر میدهد. این همه ، به نظر من ، پروسه ثبات اوضاع را در افغانستان هرچه بیشتر به درازا میکشد. فکر نمیکنم ، که ما امروز گفته بتوانیم ، که اوضاع در افغانستان باثبات می باشد ".
به عقیده باردیوژه ، برای ثبات اوضاع ، باید یک سلسله اقدامات ، منجمله ، در باره ایجاد ارگان های کامل قدرت ، ایجاد پایگاه قانونی برای فعالیت دولت ، ایجاد تشکیلات مسلح و اشتی ملی تحقق بخشیده شوند. موصوف افزود : " به نظر من ، امروز چیز عمده - اشتی ملی بین گروپ های مختلف رقیب – در افغانستان دستیاب نشده است. اینکه چگونه میتوان این کار را انجام داد ، صادقانه میگویم – نمیدانم ".
باردیوژه ضمن مقایسه سازمان قراردا امنیت دسته جمعی با یک سازمان دیگر فعال در منطقه – سازمان همکاری شانگهای اعلام داشت : " سازمان همکاری شانگهای ، به نظر من ، سازمان بیشتر سیاسی است. در جمله وظایف این سازمان مساله امنیت - یکی از اجزای ان فعالیت است ، که این سازمان باید به ان بپردازد. برای انها مساله بسیار عمده – همکاری اقتصادی ، سیاسی و کلتوری و بخش از مسایل امنیتی می باشند ، که به تهدیدها و چلنج های عمومی مربوط میگردد. او افزود : " سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی ، اولآ ، از نظر ترکیب فرق میشود ، ثانیآ ، این ساختار اختصاصی است ، که فقط با مسایل امنیت سروکار دارد. ما به جز اقتصادی علاقمندی نداریم ، ما فقط با مسایل امنیتی: امنیت نظامی ، و مقابله با چلنج ها و تهدیدها سروکار داریم ".
قابل یاداوری است ، که در حال حاضر در سازمان امنیت دسته جمعی روسیه ، قزاقستان ، قرغیزستان ، ازبکستان ، تاجکستان بیلوروسیه و ارمنستان عضویت دارند.
سرمنشی سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی به علاقمندی سازمان تحت رهبری خود به حل بحران افغانستان اشاره نمود. به قول موصوف ، در سال 2006 در چارچوب سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی گروپ کاری مربوط شورای وزیران خارجه در باره کمک به بازسازی بعد از جنگ افغانستان تاسیس شد. او افزود : " ولی گروپ کاری مصروف رساندن کمک های اقتصادی نمی باشد : ما در نظر داشتیم ، که مساله کمک اقتصادی به افغانستان را از نقطه نظر موضعگیری دول ما ، اتحادیه ایورازیس پیش خواهد برد ، ما مصروف مسایل امنیتی می باشیم ". او اعلام داشت ، که در سال 2007 از افغانستان هیات سازمان دیدن نمود ، که در محل امکانات مساعدت به ارگانهای امنیتی کشور را مطالعه نموده بود.
او اعلام داشت : " گروپ کاری باید در مساله کمک به تشکیل ارگان های قدرت دولتی در عرصه نظامی و عیار ساختن کار انها ، طرح و تصویب مجموعه قوانین در باره مسایل امنیتی ، در تشکل تشکیلات نظامی ، در اقدامات مشترک در عرصه مقابله با ترافیک مواد مخدره و بسیاری مسایل دیگر فعالیت مینمود ".
ولی ، به قول سرمنشی ، جانب افغان در نتیجه تماس های خود را با سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی متوقف ساخت. وی گفت: " من میتوانم صادقانه بگویم ، که ما واقعآ هم مساعی جدی را اتخاذ نمودیم ، تا به رهبری افغانستان راه پیدا کنیم ، تا نقاط مشترک پیدا نمائیم ، به خاطریکه برای ما درک موضعگیری رهبری افغانستان بسیار مهم بود. ولی بعدآ ، این همه در ان واحد قطع شد ، دولت افغانستان توسط وزیر خارجه خود اغای سپنتا اعلام داشت، که ارزومند همکاری استثنایی بر مبنای دو جانبه دولتی با جمهوری های شوروی سابق میباشد . برای ما ، این واضحآ حیرت اور بود. ما کمک خود را تحمیل نمی کردیم . دول ما در چنین حالت ناهنجار قرار ندارند ، که امروز افغانستان در ان قرار دارد. ازهمینرو ما میخواستیم با قلب پاک ، با درک این مساله ، که در پهلوی ما باید ناحیه ثبات قرار داشته باشد ، به افغانستان مساعدت نمائیم.".
به گفته وی، باوجود این ، گروپ کاری فعال است ، ولی بدون همکاری متقابل با سفارت افغانستان. باردیوژه اعلام داشت : " ولی برای من این مساله بسیار حیرت انگیز و تائثراور است ، که جانب افغان ، در حالیکه در وضع بسیار دشوار قرار دارد ، هیچگونه اقدامات را برای ان اتخاذ نمی کند ، تا از پوتنسیال پیشنهادی سازمان امیت دسته جمعی به انکشور استفاده کند . من فکر میکنم ، که این به جز از بازی سیاسی ، چیزی دیگر نیست و این بازی ها به زیان ملت افغان راه اندازی میشوند و تححقق می یابند".
به قول موصوف ، " سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی به ثبات در افغانستان ، به همکاری متقابل با رهبری افغانستان ، با افغانستان به مثابه دولت علاقمند می باشد و اماده هرنوع همکاری است. چنین حسن نیت از طرف ساختار های مربوطه هم وجود دارد ، و ما اماده ایم هرنوع اشکال همکاری مشترک متقابل ما را در باره همه مسایل ، مربوط به امنیت افغانستان بررسی نمائیم ".
سرمنشی سازمان مذکور اظهارات را ، که گویا این سازمان "اتحاد شوروی کوچک" است رد نمود. او اعلام داشت: " در ترکیب سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی هفت دولت مستقل شامل می باشند. هر فیصله در چوکات سازمان با مصلحت حتمی اتخاذ میشود : یعنی اگر یکی از دول اعلان میدارد ، که مخالف است ، پس فیصله اتخاذ نمیشود". او همچنان بیانات عده از کارشناسان را درین مورد ، که سازمان امنیت دسته جمعی وزنه متقابل ناتو می باشد ، رد نمود . او در این ارتباط گفت : " از سال 2003 تمام وقت به پیمان اتلانتیک شمالی همکاری خود را پیشنهاد میکنیم ، منجمله ، برای جلوگیری از قاچاق مواد مخدره از افغانستان. ولی ناتو ، مانند رهبری افغانستان ، امروز همه تماس ها را با س. ق . ا . د . قطع کرده است . سرمنشی سازمان امنیت دسته جمعی در عین حال ابراز اطمینان نمود ، که ناتو صادقانه به ثبات اوضاع در افغانستان علاقمند می باشد.
او ناتو را دعوت نمود ، تا برای دستیابی بر اهداف خود در افغانستان از پوتنسیال سازمان های دیگر منطقوی و بین المللی استفاده کند. او گفت : " بطور مثال ، سازمان همکاری شانگهای وجود دارد ، که تا به حال ، به نظر من ، مورد استفاده قرار نگرفته است. پوتنسیال سازمان همکاری شانگهای وجود دارد ، که از ان نیز کار گرفته نشده است".
سرمنشی سازمان امنیت دسته جمعی توجه را به ان اقدامات جلب نمود ، که این سازمان جهت مقابله با قاچاق مواد مخدره از افغاستان اتخاذ میکند. او گفت : " پلان ها در باره ایجاد کمربند های ضد مواد مخدره – به هیچ وجه به معنی ایجاد دیوار در سرحد افغانستان نمی باشد. این به معنی بلند کردن حصار نمی باشد ، که به افغانان امکان رفتن به دول دیگر را ندهد . به هیچ وجه چنین نیست. کمربند های ضد مواد مخدره عبارت از مجموعه کامل اقدامات اداری ، حقوقی ، اوپراتیفی ، نظامی می باشند ، که از انتقال مواد مخدره از افغانستان جلوگیری میکنند ". او در عین حال موفقیت درین عرصه را به ثبات اوضاع در خود افغانستان و حل مسایل اجتماعی – اقتصادی مربوط ساخت. او گفت : " لازم است ، تا مردم در کشت خاشخاش منفعت را نبینند، و به کشت محصولات عنعنوی زراعتی و فعالیت های اقتصادی دیگر رو اورند".
در عین حال به قول باردیوژه ، نه امدن گروپ از افسران افغانی - پولیس مبارزه با قاچاق مواد مخدره به روسیه در تابستان امسال جهت شرکت در کورسها – این بخش بازی سیاسی است. او گفت : " این یا بی مسوولیتی و یا بازی های سیاسی اند. ولی این کار به نفع افغانستان نمی باشد. ایا افغانستان به این علاقمند نمی باشد ، تا دستگاهای قوی ویژه داشته باشد؟ واضحآ علاقمند است. ما میگوئیم : بیائید با هم یکجا کار کنیم ... ولی در پاسخ جواب رد می شنویم.".
باردیوژه ضمن پاسخ به این سوال ، که عکس العمل سازمان امنیت دسته جمعی در برابر خواهش فرضی افغانستان در باره شمول درین سازمان چه می بود ، اعلام داشت ، که چنین فیصله ها از طرف شورای سازمان امنیت دسته جمعی ، که در ان دول عضو سازمان شرکت دارند ، اتخاذ میگردد ، نه از طرف سرمنشی سازمان. او افزود : " من نمیتوانم بگویم ، که سازمان از چنین خواست استقبال میکرد و یا نه ، سوالات زیادی در زمینه وجود دارند. من به صفت سرمنشی سازمان از یک چیز هراس دارم ، و ان اینکه دولت ارزوی شمول در سازمان را اعلان نکند ، که تا به حال ضرورت همکاری متقابل با دول دیگر را در باره ایجاد سیستم امنیت دسته جمعی درک نکرده است. من فعلآ با استناد بر حقایق چنین اماده گی رهبری افغانستان را مشاهده نمی کنم ".
ولی او در عین حال اظهار داشت ، که پروسیجر دیگر نیز وجود دارد: " ما میتوانیم دولت را به صفت ناظر برای ان بپذیریم ، تا در اینده بصورت کامل در فعالیت های سازمان شرکت ورزد".
قابل یاداوری است ، که قبلآ عده دیپلوماتان افغان مفکوره شمول افغانستان را در سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی اظهار نموده بودند.
|
| Afghanistan.ru |
(1)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
