|
|
| افغانها مقيم روسيه/ |
افغانهای مقیم روسیه به نهاد اجتماعی ضرورت دارند
/18.4.2010
بشیر احمد (پورنگ) سمنگانی
نظر نویسنده مقاله ممکن است مغایر با موضع سایت "افغانستان.رو" باشد.
همه ما میدانیم که بعد از سقوط حکومت داکتر نجیب الله در سال 1992 تا کنون، بنا بر عوامل گونا گون تعدادی زیادی افغانها - کارمندان دولتی و اعضای سابقه حزب دموکراتیک خلق - وطن را ترک نمودند و به کشورهای مختلف، از جمله فدراسیون روسیه مهاجر وپناهنده شدند.
بدون شک زمانیکه اجتماع بزرگ مردم در یک کشور بیگانه زندگی میکند با مشکلات گوناگون مواجه میگردد. و آنها بخاطر دفاع از حقوق حقه وحل مشکلات شان نیاز دارند، تا نهادهای اجتماعی را در چوکات اتحادیه ها و جوامع شان ایجاد نمایند و از این طریق به حل مشکلات شان رسیدگی نمایند.
باید گفت که به قول منابع رسمی روسیه، بر علاوه تاجران، محصلان و افغانهای که تابعیت فدراسیون روسیه را دارند، در حال حاضر، تقریبا 70 در صد مهاجرین راجسترشده روسیه را افغانها تشکیل میدهند.
با تاسف باید یادآور شد که طی همین مدت فوندها و اتحادیه های تجارتی، اجتماعی وسیاسی گوناگون به نمایندگی از افغانهای مقیم فدراسیون روسیه در مسکو ایجاد گردیده وضرورت به یاد اوری آنها نیست زیرا، همه شما در باره انها اگاهی دارید.
اینکه این نهادها از خود اهداف مختلف ومغرضانه دارند و عوامل چون تعصبات قومی، سیاسی، لسانی و بینش تنگ نظرانه مانع پیشرفت آنها شده است، نیز به همه معلوم است. زیرا بعضی ها منافع شخصی، برتربینی، مطلق اندیشی، تمامیت گرایی وبرتری جویهای قومی و لسانی را در اولویت فکری شان قرار داده اند. بنابر این ملحوظ نمیتوانند مورد اعتماد مردم واجتماع افغانی ما قرار گیرند.
قابل تذکر است، که دولت و مردم فدراسیون روسیه همیشه خواهان کمک به افغانها بوده و در این زمینه با احساس نیک اخلاقی شان اخلاص مندی خاص به افغانها از خود نشان داده اند. با وجود این واقیعیت مسلم، این اتحادیه ها ونهادها نه تنها در حل مشکلات افغانها کمک نکردند، بلکه موجب بی اعتمادی افغانها نسبت به دولت و مردمان روسیه شده اند.
بدین ترتیب، انها یکی پی دیگر عدم موثریت خویش را به اثبات رسانده و به حیث نهادهای بی خاصیت و بی ماهیت به عامل دردسرهای بزرگ اضافی برای افغانها مبدل گردیده اند.
منجمله، ما میدانم که در سال 2009 میلادی با بسته شدن بازار چرکیزوفسکی حدود سه هزار افغان کارهای شان را از دست دادند و به مصیبت های گونا گون مواجه گردیدند، ولی هیچ یکی از این نهادها و اتحادیه ها نتوانست جهت حل این مشکل اقدام عملی نمایند. در حالیکه نمایندگان رسمی کشورهای مثل جمهوری مردم چین ، ویتنام وعده ای از کشورهای دیگر فوراً اقدامات را در جهت حل مشکلات هموطنان شان اتخاذ نمودند. حتی نمایندگی رسمی جمهوری اسلامی افغانستان (سفارت) هیچ گونه حرکت و پشتبانی خود را در این مورد نشان نداد. برخی از هموطنان ما که با این مشکل بزرگ مواجه گردیده بودند با استفاده از امکانات شخصی شان راه های بیرون رفت از معضله را جستجو نمودند و بنابر بی اعتمادی که نسبت به این اتحادیه ها موجود بود به انها حتی مراجعه هم نکردند.
جهت بیرون رفت از وضع موجود و حل مشکلات، ذکر موارد زیر را حتمی میدانیم:
- دریافت اسناد قانونی مهاجرت بر اساس قوانین نافذه فدراسیون روسیه ونهاد های بین المللی مهاجرت و حقوق بشر .
- موجودیت مرکز فرهنگی و کلتوری به منظوری تجلیل از مراسم ملی، روزهای عید، روزهای تاریخی، تجلیل از سالگردهای شخصیت های برجسته ملی، علمی وفرهنگی.
- یافتن ساحه برای اعمار مسجد به منظور ادای مراسم دینی و مذهبی تمام افغانها، زیرا عدم تجلیل از این روزها سبب رکود فرهنگ وعنعنات ملی ما می گردد.
- ایجاد مکتب برای اطفال افغانان، منجمله، بمنظور تدریس لسانهای مادری افغانها.
- ایجاد نهاد حقوقی که بتواند از منافع اقتصادی افغانهای مقیم در فدراسیون روسیه دفاع نماند و زمینه های عملی را جهت رشد منابع مشروع اقتصادی برای افغانها مساعد سازد.
البته، آنچه در بالا آمد برخی از مشکلات افغانهاست. پشنهاد مینمایم تا افغانها برای ایجاد نهاد سراسری جهت حل مشکلات اساسی خویش بیشتر از همه راجع به مسایل عام و مشترک شان تفاهم را منیحیث یک پروسه در نظر گرفته وبرای ایجاد گفتمان سعی و تلاش مسوولانه در پیش گیرند. در غیر آن از امکانات که دولت و مردم روسیه در اختیار ما گذاشته اند ، استفاده موثر صورت گرفته نمیتواند.
با ایجاد چنین نهاد که به اثر تفاهم مسوولانه بوجود آید، میتوانیم در جهت توسعه و گسترش روابط بین جوامع افغانستان و فدراسیون روسیه و حتی گسترش روابط اقتصادی، سیاسی، کلتوری و فرهنگی بین دو دولت کار عملی و سازنده را بر مبنای منافع متقابلاً مفید انجام دهیم .
در خاتمه میخواهم به خوانندگان محترم و افغانهای مقیم روسیه این نقطه را یاداوری نمایم که اگر از تجربه تلخ گذشته درس عبرت نگیریم و بازهم بار را کج ببندیم، نهادها را از حلقه خاص و به نفع شخصی خود تشکیل دهیم، باید مطمین بود که به هیچ هدف نخواهیم رسید.
|
| فارسی.رو |
(4)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
