|
صفحه اول/ |
ناکامی حکومت افغانستان در بازداشت یک فرمانده محلی
/7.10.2018
نویسنده: آنیتا احمدی
تلاش نیروهای امنیتی برای بازداشت یک فرمانده محلی منجر به درگیری و قتل و جراحت دستکم 20 تن از غیرنظامیان در ولایت غور در مرکز افغانستان گردیده است.
محمد اشرفغنی رییسجمهور افغانستان حکم بازداشت علیپور، فرمانده محلی ولسوالی بهسود میدان وردک را به اتهام «آزار و اذیت مردم» و رهبری افراد مسلح غیرمسوول صادر کرد. صدها تن نیروهای امنیتی مجهز با تانک و توپ، پس از دریافت اطلاعات مبنی برحضور فرمانده علیپور در ولسوالی لعل و سرجنگل غور، شبهنگام از ولایات غور و بامیان به این ولسوالی لشکرکشی کردند.
نیروهای امنیتی محل اقامت علیپور را به محاصره در آورده و قصد ورود به منزل را داشتند که با مقاومت و برخورد محافظان فرمانده محلی هزارهتبار روبرو شدند. نیروهای فرمانده علیپور ساعتها به مقاومت پرداخته و سرانجام مردم محل به نجات آنها شتافتند و علیپور را از منطقه بیرون کردند و به جای نامعلومی انتقال دادند. نجات فرمانده خیزشهای مردمی، منجر به کشتار غیرنظامیان بهویژه زنان و کودکان و درگیری مسلحانه میان باشندگان ولسوالی لعل و سرجنگل و نیروهای ویژۀ پولیس و ارتش گردید.
از سه سال بدینسو، علیپور به عنوان یک فرمانده محلی قدرتمند در ولسوالی بهسود میدان وردک ظهور کرده است. بهسود سالها محل درگیری و نزاع کوچیها و دهنشینها بوده است. در چند سال پسین، در درگیری و منازعه میان کوچی و دهنشین در بهسود، دهها تن کشته و زخمی شدهاند. با ظهور این فرمانده محلی، هزارههای بهسود پشتوانۀ مطمینی پیدا کردند و از گروگانگیری و آزار و اذیت رهایی یافتند.
تلاش حکومت برای بازداشت علیپور مشهور به «فرمانده شمشیر» موجب اعتراض و راهپیمایی باشندگان مناطق مرکزی به ویژه بامیان، غور، دایکندی و میدان وردک گردیده است. آنان، اقدام حکومت را محکوم کردند و از «قوماندان شمشیر» اعلام پشتیبانی و حمایت نمودند.
باشندگان مناطق مرکزی میگویند که صدها فرمانده مسلحِ به مراتب قدرتمندتر و خطرناکتر از علیپور در سراسر افغانستان حضور دارد؛ اما حکومت بنابر عقدههای تباری و قومی، صرف هزارهها را هدف قرار میدهد.
هزارهها به دستگیری «شجاعی» فرمانده محلی هزاره در ولایت ارزگان اشاره میکنند که پس از بازداشت در نتیجۀ فشار برخی گروهها آزاد گردید.
هزارهها اقدام به دستگیری و سرکوب فرماندهان محلی خودشان را حرکتی در مسیر ناامنسازی مناطق مرکزی قلمداد میکنند. مناطق مرکزی افغانستان در پانزده سال پسین از نظم و امنیت استثنایی برخوردار بوده است.
بحث «لشکرکشی به هزارهجات»، حوادث تلخ تاریخی را در اذهان متداعی میسازد. هزارهجات چه در دورۀ حکمروایی شاهان پیشین افغانستان به ویژه عبدالرحمنخان و چه در چهاردهۀ پسین، شاهد لشکرکشیهای گسترده بوده که به قتل و کشتار هزاران تن منجر گردیده است.
حمله به مناطق مرکزی و کشتار غیرنظامیان هزاره، خشم برخی از رهبران سیاسی به ویژه ائتلاف بزرگ ملی افغانستان را برانگیخته است. سران ائتلاف بزرگ اقدام نیروهای امنیتی را «لشكركشى به سمت هزارهجات»، «تحقير و لگدمال كردن مردم مناطق مركزى»، «اعمال تبعيضهاى قومى»، حرکتی «ناسنجیده، دیکتاتورانه، قومستیزانه وخلاف منافع ملی» عنوان کردند.
طالب و داعش دیگر اولویت نیست
محمد اشرفغنی، مقدمتر از طالب و داعش، به مبارزه و نابودی فرماندهان مسلح غیرمسوول میاندیشد.
او کمتر اتفاق افتیده است که در سخنرانیهایش به فرماندهان مسلح هشدار نداده باشد. آقای غنی باری با لحن تند گفت که افراد مسلح غیرمسوول یا مسوول شوند و یا او با زور مسوولشان خواهد ساخت. آقای غنی خطر افراد مسلح غیرمسوول را کمتر از طالب و داعش نمیداند.
اشرفغنی در مبارزه با فرماندهان محلی برخورد دوگانه دارد. او در روزهای اخیر صدها تن از فرماندهان حزب اسلامی گلبدین حکمتیار را از زندان آزاد کرده است. برخی از این فرماندهان دوباره به صفوف نبرد برگشتهاند و شماری رهبری افراد مسلح غیرمسوول را در روستاها و ولسوالیها بر عهده دارند. منتقدان، رهایی افراد وابسته به گروههای مخالف مسلح و بازداشت فرماندهان محلی همسو با نظام را نوعی تبعیض سازمانیافته و اقدامی مغایر وحدت ملی میدانند.
در جریان سه ماه اخیر، شماری از فرماندهان محلی از جمله محمد داوود از فراه، رحیمالله از ارزگان و نظامالدین قیصاری از فاریاب بازداشت گردیدهاند.
بازداشت قیصاری منجر به اعتراضات گسترده در ولایات شمالی شد. حکومت در نتیجۀ اعتراضات کم سابقۀ مردمی، به برگشت معاون اول ریاستجمهوری موافقت نمود. اکنون، حکومت با مقاومت تازه در مناطق مرکزی روبرو شده است. مردم مناطق مرکزی همواره حامی نظام بودهاند. اما اقدامات اخیر، منجر به نارضایتی و دوری مردم از حکومت شده است.
غنی و دیگر تکنوکراتهای غربی، فرماندهان محلی را بزرگترین چالش در برابر اقتدار و حاکمیت سیاسیشان میدانند. فرماندهان مسلح از پایگاه نظامی و مردمی قابل محاسبه برخوردار هستند. آنان پیوند عمیق با جریانهای جهادی دارند و در انتخابات در صف مخالف تکنوکراتها قرار میگیرند.
درگیریها در هزارهجات درست هنگام مبارزات انتخابات پارلمانی رخ داده است. برخی ناظران مدعی هستند که احتمالاً ارگ در پی اخلال روند انتخابات در مناطق مرکزی است.
مقاومت مردم ولسوالی لعل و سرجنگل در برابر نیروهای امنیتی و نجات فرمانده شمشیر نشان میدهد که حکومت در تضعیف و نابودی گروههای مسلح غیرمسوول و فرماهان محلی کار سادهیی را در پیش ندارد. این فرماندهان از نفوذ و جایگاه ویژهیی در میان مردم برخوردار هستند و هرنوع درگیری با آنان منجر به کشیدگی خواهد شد. در حال حاضر افغانستان با دهها گروه تروریستی در نبرد است. مبارزه با گروههای مسلح غیرمسوول که هیچ خطری را متوجه سلامت نظام و امنیت ملی کشور نکردهاند، اولویت محسوب نمیشود. اولویت حکومت وحدت ملی، کاهش تلفات نظامیان و غیرنظامیان و جلوگیری از سقوط ولسوالیها به دست طالبان است. روز یکشنبه در نتیجۀ سقوط ولسوالی سیدآباد وردک دستکم 20 سرباز پولیس به شمول فرمانده ولسوالی کشته شدند. اما غنی سرگرم برنامهریزی برای به زیرکشیدن فرماندهانی است که هیچ گونه جرمی را مرتکب نشدهاند و محکمه و نهادهای عدلی و قضایی پروندهیی دربارۀ آنان ندارد.
|
فارسی.رو |
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|