|
|
| صفحه اول/ |
دورنمای روابط پاکستان وامریکا
/24.10.2011
محمد بشیر هاتف، خبرنگار افغان.
نظر نویسنده مقاله ممکن است مغایر با موضع سایت "افغانستان.رو" باشد.
روابط ایالات متحده امریکا و پاکستان اګر چند از چند ماه ګذشته که رهبر شبکه القاعده اسامه بن لادن در شهر ایبت اباد پاکستان توسط نیرو های ویژه ایالات متحده امریکا به قتل رسید ، تیره تر ګردیده ، اما حمله بالای سفارت امریکا در کابل ، قتل استاد ربانی ،. ادعای انجام حملات از سوی پاکستانی ها بر پایګاه های نیرو های امریکا در افغانستان و بالاخره استقرار نیرو های امریکایی در مرز های مشترک افغانستان با پاکستان این تیره ګی را به بحران کشید.
نکات اوج این بحران بدون شک رویکرد ها و واکنش های مقامات سیاسی و نظامی کشور پاکستان بود.
جنرال اشفاق کیانی فرمانده کل ارتش پاکستان در پارلمان انکشور ګفت که امریکا به حملات یک جانبه خویش پایان داده و قبل از تصمیم هر ګونه حمله باید ده ها بار فکر کند زیرا پاکستان یک کشور اتومی بوده ونباید به چشم عراق و افغانستان نګریسته شود.
نیرو های ناتو در افغانستان با خونسردی اظهار کردند که حملات هوا پیما های بدون سر نشین در مناطق قبایلی پاکستان همچنان ادامه خواهد داشت. سفر هیلاری کلنتن وزیر امور خارجه ایالات متحده امریکا ، که ګمان میرفت برای دلجویی پاکستان و بیان اراده انعطاف در موضع ایالات متحده صورت ګیرد، برین اتش بنزین دیګری ریخت . خانم کلنتن با جدیت از پاکستان خواست تا در ظرف روز ها و هفته ها در برابر شبکه حقا نی عملیات نماید ورنه ایالات متحده امریکا در مورد تصمیم خواهد ګرفت.
همزمان با این اظهارات ، برخی از مقام های ارشد امور نظامی ایالات متحده اخطار دادند که در صورت خاموشی پاکستان در برابر شبکه حقانی. انها مقامات پاکستانی را نیز هدف قرار خواهند داد.
اکنون پرسش اساسی دورنمای روابط ایالات متحده امریکا و پاکستان است. ایا ایالات متحده امریکا دوست دیرینه اش پاکستان را در بدل خواست هایش از دست خواهد داد ؟
شماری بدین باور اندکه امریکا بدیلی برای پاکستان و پاکستان بدیلی برای ایالات متحده امریکا ندارد و هیچګاه این دو دوست به جان هم نه می افتند. صاحبان این دیدګاه باور دارند که امریکا دوست ریرینه اش پاکستان را با افغانستان در یک میزان مقایسه نمیکند . پاکستان به عنوان دوستی که سالها ضامن نگهداری منافع ایالات متحده امریکا در منطقه بوده نمیتواند به دشمن امریکا تبدیل گردد. همچنان امریکا چنین دوستی را که تمام شرایط دوستی را در نظر داشته است، فراموش نخواهد کرد. به ګفته انها پاکستان پایګاه مطمینی برای امریکا در جنوب اسیا ( جایی که کشور هایی چون چین ، هند ایران و روسیه سایه افګنی و نفوذ طلبی دارند) میباشد .
مناقشات ودرګیری های سیاسی میان امریکا و پاکستان نیز به نظر انها ظاهری بوده و تاحال از امکانات خویش بصورت جدی دربرابر یکدیګر استفاده نه کرده اند. ونکته اخیر اینکه انها ګروپ هایی مانند شبکه حقانی و دیګران را مورد حمایت ایالات متحده امریکا و پاکستان قلمداد میکنند.
درین شکی نیست که پاکستان سالها به عنوان یک سنګر مهم سیاسی برای ایالات متحده امریکا وانگلستان در منطقه بوده وازین سنګر بزرګترین رقیب هردو یعنی اتحاد جماهیر شوروی سابق در افغانستان درهم کوبیده شده است. اما این سنګر مشترک پس از شکست اتحادشوروی به میدان رقابت سیاسی میان امریکا و انګلستان تبدیل ګردید.
این رقابت پس از ورود نیرو های ایتلاف ضد تروریزم به افغانستان بیشتر شعله ور شد، به ویژه زمانیکه ایالات متحده امریکا دریافت که پاکستان ارام ارام جانب انګلستان را میګیرد.
نکته دیګر اینکه پس از برنده شدن دموکرات ها و اغاز ریاست جمهوری بارک اوباما در سیاست خارجی امریکا دگر گونی های مشهودی رونما شد . این دگر گونی در سیاست خارجی امریکا زمینه های همکاری میان انکشور و جمهوری فدراتیف روسیه و کشور های اسیای میانه رانیزدر خصوص قضایای افغانستان ومنطقه فراهم اورد.
سیاست فدراسیون روسیه وکشور های اسیای میانه به هیچ صورت سیاست توسعه تروریزم وعملی شدن اهداف توسعه طلبانه پاکستان نیست بلکه انها با جدیت از ایالات متحده امریکا نیز میخواهند تا به عمر گروه های مسلح در وزیرستان شمالی و سایر مناطق پایان دهد.
گسترش همکاری با کشور هندوستان یکی از پی امد های دیګر دګر ګونی سیاسیت خارجی امریکا در دوران ریاست جمهوری بارک اوباما بود که بدون شک این توسعه روابط و همکاری ها نیز مشروط به مبارزه جدی ومشترک با تروریزم میباشد.
اګر به وسایل و اقدامات که دو کشور - امریکا و پاکستان - پس از تیره ګی روابط در برابر هم کار ګرفته اند ، نظر اندازیم ، پاکستان راه های مهم اکمالاتی تاتو را بسته و به مربیان ا نکشور نیز دستور داد تا خاک پاکستان را ترک ګویند. گذشته ازان مراجعه پاکستانی به کشور چین ، عربستان سعودی وبرخی از کشور های اروپایی برای بدیل یابی امریکا و اخراج برخی از دیپلومات های امریکا اقداماتی انجام داد که نباید نادیده ګرفته شوند .
ایالات متحده نیز از کاهش کمک های اقتصادی تا جستجوی راه های بدیل اکمالاتی ، افزایش حملات هوا پیما های بدون سر نشین و جابجایی عساکر در مرز پاکستان و اینک اخطار عملیات بر وزیرستان وسایل قابل ملاحظه را در برابر پاکستان به کار انداخته است.
وجود و فعالیت ګروپ های مسلح در مناطق قبالیلی پاکستان ، امریکا را دچار جنګ فرسایشی ای نموده که هیچګونه پایان روشنی برای ان نمیتوان جستجو کرد. لذا ایالات متحده امریکا راه دیګری بجز در هم کوبیدن این ګروه ها در مراکز اصلی شان ندارد. هرګاه پاکستان به اقداماتی که قناعت امریکا و کشور هایی چون هند و دیګر دوستان ایالات متخده را فراهم اورد، متوصل نشود حملات کوماندو های ایالات متحده بر وزیرستان شمالی امر اجتناب نا پذیر خواهد بود.
|
| فارسی.رو |
(0)نطرشما در اين مورد
ارسال اين صفحه به دوستتان
برای چاپ
|
|
|
|
